ໃນປັດຈຸບັນນີ້, ຄົນລາວຮຸ້ນໜຸ່ມ ບໍ່ຄ່ອຍສົນໃຈພໍປານໃດກັບພິທີກຳບູຮານທີ່ຜູ້ເຖົ້າຜູ້ແກ່ລາວເຄີຍປະຕິບັດກັນມາ ເພາະວ່າ ໃນປັດຈຸບັນນີ້ ມີວິທະຍາສາດເຕັກນິກ ຄົນສາມາດຮູ້ທີ່ມາຂອງຟ້າຝົນ ແລະສາມາດສ້າງມັນຂຶ້ນມາເອງໄດ້ (ຝົນທຽມ) ເລີຍບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງເຊື່ອຖືຄວາມເຊື່ອເຫຼົ່ານັ້ນ.
ແຕ່ມື້ນີ້, ຜູ້ຂຽນໄດ້ນຳເອົາພິທີກຳການສວດຄາຖາຂໍຝົນຂອງຄົນລາວເຮົາໃນສະໄໝບູຮານມານຳສະເໜີ ເຊິ່ງເປັນຄວາມໃໝ່, ແປກໆ ແດ່ກໍວ່າໄດ້.
ມີທີ່ມາດັ່ງນີ້:
ມີຕຳນານກ່າວໄວ້ວ່າ: ໃນອະດີດຕະການນັ້ນ, ພຣະໂພທິສັດໄດ້ສະເຫວີຍພະຊາດເປັນປາຄໍ່ ແຕ່ພຣະອົງບໍ່ເຄີຍກິນປາເລັກປານ້ອຍ,ສັດນ້ອຍ ເຄີຍກິນແຕ່ໄຄນ້ຳ ແລະເທົາ ຢ່າງອື່ນແທນ. ຄັນຝົນແລ້ງ ນ້ຳເຫືອດແຫ້ງ ປາໂຕອື່ນກຳລັງຈະຕາຍ ພຣະໂພທິສັດຈຶ່ງໂຜ່ຂຶ້ນມາຈາກຂີ້ຕົມ ແຫງນໜ້າຂຶ້ນຟ້າ ແລ້ວຕັ້ງສັດຈະວາຈາວ່າ: “ເບິ່ງກ່ອນ ເມກຝົນ ເຖິງວ່າຂ້າພະເຈົ້າເປັນປາ ຂ້າພະເຈົ້າກໍບໍ່ໄດ້ກິນປາ ແລະບັງບຽດປາ ມາຕອນນີ້,ເພື່ອນຮ່ວມຊາດ ແລະຕົວຂ້າພະເຈົ້າກຳລັງທຸກຫຼາຍ ແລະກຳລັງຊິຕາຍເພາະວ່າຂາດນ້ຳ. ດ້ວຍອານຸພາບແຫ່ງສິນບາລະມີ ແລະສັດຈະບາລະມີ ຂໍໃຫ້ຝົນຕົກຈົ່ງລົງມາ ໃຫ້ຊີວິດຊີວາແກ່ເຮົາດ້ວຍເຖີດ.” ຄັນຄົບສັດຈະວາຈາຂອງໂພທິສັດ ຝົນກໍຕົກລົງມາຢ່າງງົດງາມ ບໍ່ມີຟ້າຮ້ອງ, ຟ້າແມບ ແລະຟ້າຜ່າເລີຍ.
ພິທີກຳ: ໃຫ້ແຕ່ຄືກັບແຕ່ງໃນງານມຸງຄຸນທົ່ວໆໄປ ນິມົນພຣະພິກຂຸ ຈຳນວນຄີກ ຄື 5 ອົງ, 7 ຫຼື 9 ອົງ ມາສູດຄາຖາຂໍຝົນ. ໃຫ້ສວດ7 ຄືນ ເປັນຄາຖາຂໍຝົນ ຄືນລະ 3 ຮອບກໍພໍ ເພື່ອໃຫ້ໄດ້ຜົນ ໃຫ້ຍາດໂຍມທີ່ມາຮ່ວມພິທີຮັບສິນທຸກເທື່ອ ສະເພາະຄົນທີ່ເຖົ້າ ໃຫ້ຈຳສິນເຂົ້າພິທີທັງ 7 ມື້ຈົນຈົບ, ສຳລັບພຣະສວດມື້ແຮກ ໃຫ້ຕັ້ງສວດພຣະພຸດທະມົນກ່ອນ ແລ້ວສວດຄາຖາຂໍຝົນສຸດທ້າຍ ອີກ 6 ມື້ຫຼັງ ໃຫ້ສວດ ນະໂມ ໆລໆ ແລ້ວສວດພຽງຄາຖາຂໍຝົນເລີຍ ມື້ລະ 3ຈົບ ແລ້ວຝົນຈະຕົກດີ, ຕົກຢ່າງງາມ ບໍ່ມີຟ້າຜ່າ, ຟ້າຮ້ອງ ເຮັດໃຫ້ຢ້ານນັ້ນແລ.
(ສ່ວນຄາຖານັ້ນ ເປັນພາສາບາລີ ຜູ້ຂຽນເລີຍບໍ່ເອົາມາໃສ່)
Cr.ປຶ້ມມໍລະດົກອິສານ ໜ້າ 818-819 ຂຽນໂດຍ ອາຈານສະວິງ ບຸນເຈີມ ປ.ທ 9 M.A.
ຮູບປະກອບ: www.posttoday.com
Hits: 4
