ເລື່ອງ “ຄູອາສາ” ເປັນປະເດັນຂອງສັງຄົມຫວ່າງບໍ່ດົນມານີ້, ໂດຍສະເພາະແມ່ນມີສຳນັກຂ່າວຂອງລັດໄດ້ໄປຖ່າຍສາລະຄະດີຊີວິດ ຂອງຄູຄົນໜຶ່ງ ທີ່ເປັນຄູອາສາມາຫຼາຍປີແລ້ວ, ແລະລາວກໍບໍ່ປະລະໃນອາຊີບຂອງລາວ ຍັງຄົງມີຄວາມຫວັງວ່າ ທາງພາກລັດຈະບໍ່ປະລະຖິ້ມຄູອາສາຢ່າງເຂົາ.ພີ່ມ
ເບິ່ງຄລິບເພີ່ມຕື່ມ: facebook.com/330984834331066
ອາຊີບຄູ ບໍ່ວ່າຈະເປັນຄູຢູ່ໃນເມືອງ ຫລື ຊົນນະບົດ ແມ່ນມີໜ້າທີ່ຄ້າຍຄືກັນ ຄື ເປັນຜູ້ສິດສອນສົ່ງຄວາມຮູ້ໃຫ້ນັກຮຽນ ໃຫ້ສາມາດອ່ານໄດ້ຂຽນເປັນ ແລະ ເປັນຄົນດີຂອງສັງຄົມ, ແຕ່ວ່າຊີວິດຄູອາສາ ຢູ່ເຂດຊົນນະບົດຫ່າງໄກສອກຫລີກ ມາຈາກຕ່າງບ້ານ ຕ່າງເມືອງ, ບໍ່ມີເງິນເດືອນ, ບໍ່ມີຍາດຕິພີ່ນ້ອງ ແລະ ເຮືອນຢູ່ກໍຍິ່ງລຳບາກ ຍາກທີ່ຈະພັນລະນາໃຫ້ຟັງໄດ້.
ດັ່ງຊີວິດຄູອາສາ 3 ຄົນ ຢູ່ແຂວງຫລວງພະບາງ ສອນມາໄດ້ 4 ປີ, ໂດຍບໍ່ມີເງິນເດືອນ ແຕ່ເປັນຫຍັງເຂົາເຈົ້າ ຈຶ່ງສອນໄດ້ມາຮອດປັດຈຸບັນນີ້, ຊຶ່ງທັງໝົດນີ້ ແມ່ນຍ້ອນຄວາມມັກຮັກ ໃນອາຊີບຄູ ແລະ ຢາກໃຫ້ເດັກນ້ອຍຢູ່ ເຂດຊົນນະບົດ ແລະ ຫ່າງໄກສອກຫລີກ ໂດຍສະເພາະ ເດັກນ້ອຍຊົນເຜົ່າໄດ້ຮຽນໜັງສື ແລະ ສາມາດອ່ານໄດ້ຂຽນເປັນ ໂດຍສະເພາະພາສາລາວ ຄືກັບເດັກນ້ອຍໃນຕົວເມືອງ, ລວມທັງເປັນການ ຊ່ວຍພັດທະນາ ການສຶກສາຂອງລາວ ໃຫ້ນັບມື້ມີຄຸນນະພາບ.
ທ້າວ ລ້ຽງ ສູນມິດາ ເວົ້າວ່າ: ຕົນເອງເປັນຄູອາສາສະໝັກສອນ ຢູ່ໂຮງຮຽນປະຖົມບ້ານຫີນແປ້ນ (ປໍ1) ເມືອງງອຍ ແຂວງຫລວງພະບາງ ແຕ່ປີ 2014 ຈົນຮອດປັດຈຸບັນ. ເຖິງບໍ່ທັນໄດ້ບັນຈຸ ເປັນລັດຖະກອນ ແລະ ບໍ່ທັນມີເງິນເດືອນ, ແຕ່ຕົນເອງກໍບໍ່ເຄີຍມີແນວຄິດທໍ້ຖອຍ, ແຕ່ມີອົດທົນ, ມີຄວາມຕັ້ງໃຈມາຕະຫລອດ ເພາະວ່າມັກໃນອາຊີບຄູ, ເຖິງຈະຕ້ອງໄດ້ນອນຫໍພັກ ທີ່ທາງບ້ານຈັດສັນໃຫ້ ເນື່ອງຈາກວ່າບ້ານຢູ່ໄກ ບໍ່ສາມາດທຽວໄປກັບໄດ້ທຸກມື້. ຂ້າພະເຈົ້າມີຄວາມສຸກ ທີ່ໄດ້ສອນນ້ອງນັກຮຽນ, ໄດ້ເຫັນຮອຍຍີ້ມຂອງພວກເຂົາ, ເຫັນເຂົາເຈົ້າອ່ານໄດ້ຂຽນເປັນ ແລະ ມີຄວາມຕັ້ງໃຈຢາກຮຽນ. ສຳລັບການດຳລົງຊີວິດປະຈຳວັນ, ຈະມີນັກຮຽນ ແລະ ຜູ້ປົກຄອງໃຫ້ຄວາມຊ່ວຍເຫລືອ, ຊ່ວຍເຂົ້າ ແລະ ອາຫານ ພໍແຕ່ກຸ້ມກິນໃນແຕ່ລະມື້.
ນາງ ອຸລາ ວັນແສງ ຄູອາສາສະໝັກ ສອນຢູ່ໂຮງຮຽນອານຸບານວັງຊຽງ 1 ເມືອງໂພນທອງ ແຂວງຫລວງພະບາງ ເວົ້າວ່າ: ຕົນເອງເປັນຄູອາສະໝັກເປັນປີທີ 4 ແລ້ວ, ໂດຍບໍ່ໄດ້ເງິນເດືອນ, ບາງຄັ້ງກໍຮູ້ສຶກນ້ອຍໃຈ ແລະ ທໍ້ຖອຍ, ແຕ່ເຫດຜົນທີ່ເຮັດໃຫ້ສອນຕໍ່ໄປ ກໍຍ້ອນເປັນອາຊີບທີ່ເຮົາມັກ ແລະ ສອນມາຫລາຍປີແລ້ວ ອີກຢ່າງ, ທາງຄອບຄົວທຸກຄົນກໍໃຫ້ກຳລັງໃຈດີໆ ມາຕະຫລອດ ຈາກກຳລັງໃຈດີໆ ບວກກັບອາຊີບທີ່ຕົນມັກ ຈຶ່ງເຮັດໃຫ້ສູ້ມາຕະຫລອດ ແລະ ຍັງຈະສືບຕໍ່ສອນໄປເລື້ອຍໆ.
ນາງ ບົວວອນ ເຈີໄທ ເລີ່ມເປັນຄູອາສາສະໝັກ ສອນຢູ່ໂຮງຮຽນປະຖົມບ້ານວຽງຫີນ (ປໍ2) ເມືອງນ້ຳບາກ ແຂວງຫລວງພະບາງ ແຕ່ປີ 2015ໂດຍບໍ່ມີເງິນເດືອນ, ມີພຽງແຕ່ທາງໂຮງຮຽນ ຊ່ວຍເລັກໆນ້ອຍໆໃນແຕ່ລະປີ. ຄ່າໃຊ້ຈ່າຍຕ່າງໆ ຕ້ອງໄດ້ອາໃສພໍ່ແມ່. ນາງ ກ່າວວ່າ: ຂ້າພະເຈົ້າຮັກອາຊີບຄູ ເພາະຢາກເຫັນລູກຫລານ ແລະ ເດັກນ້ອຍທຸກຄົນໄດ້ຮຽນໜັງສື, ອ່ານໄດ້, ຂຽນເປັນ, ມີຄວາມຮູ້ຄວາມສາມາດ, ເປັນພົນລະເມືອງດີຂອງສັງຄົມ ແລະ ກາຍເປັນຜູ້ນຳໃນອະນາຄົດ ເພື່ອນຳເອົາຄວາມສີວິໄລມາສູ່ປະເທດຊາດ, ໂດຍສະເພາະ ຢູ່ເຂດຊົນນະບົດ ຫ່າງໄກ ສອກຫລີກ ໃຫ້ມີຄວາມຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງ.
ທີ່ມາ: ຂປລ
Hits: 12
