ໃນວັນທີ 9 ເມສາ 2020 ຜ່ານນີ້, ໄດ້ມີປະຊາຊົນເມືອງປາກກະດິງ, ແຂວງບໍລິຄຳໄຊໄປຫາປາ ແຕ່ບັງເອີນໄປພົບເຮືອບູຮານຈົມໃຕ້ພື້ນນ້ຳກະດິງ, ຄາດວ່າມີອາຍຸຫລາຍຮ້ອຍປີ ປັດຈຸບັນໄດ້ນຳຂຶ້ນມາເກັບໄວ້ພາຍແຂວງດັ່ງກ່າວ ເຊິ່ງມັນເປັນເຮືອທີ່ເຮັດດ້ວຍໄມ້ແຄນເຮືອ ແລະ ສະພາບເຮືອສົມບູນ, ມີຂະຫນາດຍາວ 9,67 ແມັດ, ຄວາມກວ້າງ 63 ຊັງຕີແມັດ.
ທີ່ມາ: ບໍລິຄໍາໄຊ
ໃນປັດຈຸບັນນີ້, ຄົນລາວຮຸ້ນໜຸ່ມ ບໍ່ຄ່ອຍສົນໃຈພໍປານໃດກັບພິທີກຳບູຮານທີ່ຜູ້ເຖົ້າຜູ້ແກ່ລາວເຄີຍປະຕິບັດກັນມາ ເພາະວ່າ ໃນປັດຈຸບັນນີ້ ມີວິທະຍາສາດເຕັກນິກ ຄົນສາມາດຮູ້ທີ່ມາຂອງຟ້າຝົນ ແລະສາມາດສ້າງມັນຂຶ້ນມາເອງໄດ້ (ຝົນທຽມ) ເລີຍບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງເຊື່ອຖືຄວາມເຊື່ອເຫຼົ່ານັ້ນ.
ແຕ່ມື້ນີ້, ຜູ້ຂຽນໄດ້ນຳເອົາພິທີກຳການສວດຄາຖາຂໍຝົນຂອງຄົນລາວເຮົາໃນສະໄໝບູຮານມານຳສະເໜີ ເຊິ່ງເປັນຄວາມໃໝ່, ແປກໆ ແດ່ກໍວ່າໄດ້.
ມີທີ່ມາດັ່ງນີ້:
ມີຕຳນານກ່າວໄວ້ວ່າ: ໃນອະດີດຕະການນັ້ນ, ພຣະໂພທິສັດໄດ້ສະເຫວີຍພະຊາດເປັນປາຄໍ່ ແຕ່ພຣະອົງບໍ່ເຄີຍກິນປາເລັກປານ້ອຍ,ສັດນ້ອຍ ເຄີຍກິນແຕ່ໄຄນ້ຳ ແລະເທົາ ຢ່າງອື່ນແທນ. ຄັນຝົນແລ້ງ ນ້ຳເຫືອດແຫ້ງ ປາໂຕອື່ນກຳລັງຈະຕາຍ ພຣະໂພທິສັດຈຶ່ງໂຜ່ຂຶ້ນມາຈາກຂີ້ຕົມ...
ພິທີສາບານຕົນຕໍ່ບ້ານເມືອງລາວ ຂອງບັນດາຜູ້ນໍາບໍ່ໄດ້ສືບຕໍ່ມາຕາມທໍານຽມນັບແຕ່ປ່ຽນເປັນລະບອບສັງຄົມນິຍົມ ໃນປະຈຸບັນ ,ເຊິ່ງສິ່ງນີ້ແມ່ນກັບທົບເຖິງຈິດໃຈແລະຄວາມເຊື່ອໃນໃຈຂອງປະຊາຊົນລາວ ແຕ່ບໍ່ສາມາດສື່ອອກມາໄດ້ ປະຊາຊົນລາວພວກເຮົາບໍ່ໄດ້ຫູໜວກຕາບອດ ທຸກຄົນແນມເຫັນທາງເດີນຂອງປະເທດຊາດ
ກົດແຮງກໍາຕາມຄວາມເຊື່ອບັນພະບູລຸດລາວ ມາແຕ່ດຶກດໍາບັນ... ເມື່ອການປະຕິບັດ ກົດໝາຍ ມັນບໍ່ສັກສິດ, ຕ້ອງເອົາເລື່ອງຄວາມເຊື່ອ, ເລື່ອງບາບບຸນຄຸນໂທດ ມາໃຊ້.
ຫຼາຍປະເທດອ້ອມຮອບ ສປປລາວ ທຸກລະບົບການເມືອງ ປະເທດເພື່ອນມິດ ຄ້າຍສັງຄົມນິ ຍົມ ຕ່າງກໍ່ມີພິທີສາບານຕົນເຊັ່ນກັນເຊິ່ງພວກເຂົາຕ່າງກໍ່ປະຕິບັດຕາມທໍານຽມເຫຼົ່ານີ້ເພື່ອໃຫ້ຄວາມເຊື່ອໝັ້ນປະຊາຊົນ
ບົດຮຽນທີ່ດີ ຈາກບູຮານນະການ ທີ່ສາມາດ ນໍາມາປະຕິບັດ ເພື່ອເຮັດໃຫ້...
ພໍຕົກມາ ເດືອນ 6 ລາວ ເປັນໄລຍະຕົ້ນລະດູຝົນ ເຊິ່ງປະຊາຊົນລາວ ໂດຍສະເພາະ ຊາວໄຮ່ຊາວນາ ກໍກະກຽມລົງໄຮ່ລົງນາ ເພື່ອທຳການຜະລິດໃຫ້ຖືກຕາມລະດູການ ແລະ ຕາມປະເພນີທີ່ສືບທອດກັນມາ ຈະໄດ້ມີ ບຸນບັ້ງໄຟ ທີ່ຖືວ່າເປັນ ປາງບຸນໃຫຍ່ໜຶ່ງ ໃນຮີດສິບສອງຄອງສິບສີ່ ຂອງປະເພນີລາວ ຈັດຂຶ້ນທຸກໆປີ ຫຼັງບຸນປີໃໝ່ ໂດຍເຊື່ອກັນວ່າ ເປັນພິທີກໍາ ຄອບໄຂວ່ ເທວະດາຟ້າແຖນ ເພື່ອຂໍຝົນ ໃຫ້ຕົກຕາມລະດູການ ເພື່ອໃຫ້ ພືດພັນ, ຜົນລະປູກຈະເລີນງອກງາມ.
