ນີ້ແມ່ນໜຶ່ງໃນ 19 ປະເພນີໃຫຍ່ໆທີ່ຄົນລາວບູຮານແຕ່ກີ້ແຕ່ກ່ອນເພິ່ນພາກັນເຮັດເປັນປະຈຳ ເຊິ່ງໃນປັດຈຸບັນກໍຍັງມີຫລາຍປະເພນີ ໄດ້ຈັດຕັັ້ງປະຕິບັດກັນຢູ່ໂດຍ ສະເພາະຢູ່ເຂດຊົນນະບົດ ແລະ ຜູ້ຂຽນກໍເຄີຍໄດ້ເຫັນພາບແຫ່ງການດຳລົງຊີວິດແບບບູຮານຂອງຊາວ ບ້ານ ແລະ ຂໍເຊື່ອມໂຍງການດຳລົງ ຊີວິດດັ່ງກ່າວເຂົ້າໃນເລື່ອງ “ປະເພນີການລົງຂ່ວງ “ເພື່ອເຮັດໃຫ້ເຫັນບັນຍາກາດເກົ່າໆຂອງປູ່ຍ່າຕາຍາຍພວກເຮົາ ໃນສະໄໝກ່ອນກີ້.
ການລົງຂ່ວງໝາຍເຖິງການເຕົ້າໂຮມຊາວບ້ານ ເຊິ່ງຄຳວ່າ “ຂ່ວງ” ນີ້ໝາຍເຖິງເດີ່ນບ້ານ, ເດີ່ນວັດ…ການລົງຂ່ວງນັບວ່າເປັນອີກໜຶ່ງກິດຈະກຳສ່ວນລວມຂອງຊາວບ້ານ ເພື່ອການພົບປະສ້າງສັນ, ການຟັງຂ່າວສະພາບການທັງພາຍໃນ ແລະ ຕ່າງປະເທດ,ວຽກງານສາສະໜາ, ການເລົ່ານິທານພື້ນເມືອງ, ການເສຍຫຍ້າເດີ່ນວັດ, ການສ້ອມແປງວັດ…ແລະທີ່ພົ້ນເດັ່ນອີກດ້ານໜຶ່ງໃນການລົງຂ່ວງຄືການອອກແຮງງານລວມ ບໍ່ວ່າຈະເປັນການເຂັນຝ້າຍ, ການອິ້ວຝ້າຍ, ການຝັ້ນເຊືອກ, ການຫຍິບປັກຖັກແສ່ວຂອງຊາວ ໜຸ່ມບ່າວ-ສາວ, ຜູ້ເຖົ້າຜູ້ແກ່.
ເຖິງວ່າໃນປັດຈຸບັນປະເພນີນີ້ພວກເຮົາເຈົ້າຂ້ອຍບໍ່ຄ່ອຍໄດ້ເຫັນແລ້ວກໍດີ, ແຕ່ການທີ່ຊາວບ້ານຈັດກິດຈະກຳຕ່າງໆ ໃນມື້ເລີກງາມຍາມດີລ້ວນແຕ່ເປັນການສະແດງອອກເຖິງວິຖີການດຳລົງຊີວິດຂອງຄົນລາວບູຮານເຊັ່ນ ຢູ່ ແຕ່ລະຜາມ ສ່ວນຫລາຍແລ້ວແມ່ນຜູ້ເຖົ້າຜູ້ແກ່ເພິ່ນຕັ້ງໜ້າຕັ້ງຕາເຂັນ ຝ້າຍ, ອິ້ວຝ້າຍ, ຕ່ຳຫູກ ເພື່ອເປັນການອວດອ້າງ, ເປັນການສ່ອງແສງໃຫ້ເຫັນເຖິງຈິດວິນຍານການອະນຸມັກມູນມໍລະດົກວັດທະນະທຳຂອງຊາດລາວ, ຄົນລາວເຮົາເອົາໄວ້ໃຫ້ ລູກໆຫລານທີ່ເກີດໃໝ່ໃຫຍ່ລຸນຮຽນຮູ້ ຫວັງໃຫ້ພວກເຂົາສືບທອດກັນຕໍ່ໆ ໄປ.
ອີກບັນຍາກາດໜຶ່ງສຳລັບກິດຈະກຳໃນປະເພນີການລົງຂ່ວງນີ້ກໍ ຄືການມ່ວນຊື່ນລື່ນເລີງເຊິ່ງ ກໍປະກອບດ້ວຍການເປົ່າແຄນດ່ຽວ, ການຂັບລຳທ້ອງຖິ່ນ, ການເສບດົນຕີພື້ນເມືອງ ແລະ ການວາງລວດລາຍລີລາ ການຟ້ອນເພື່ອສ່ອງແສງໃຫ້ເຫັນວິຖີການດຳລົງຊີວິດ, ການທຳມາຫາກິນ ເຊັ່ນ ການຫາໜໍ່ໄມ້, ໜໍ່ແຍ້… “ຄືຈັ່ງວ່າຂ້ອຍໄດ້ຢູ່ໃນສະໄໝອະ ດີດວາດໃດວາດໜຶ່ງນີ້ແຫລະ”.
ທີ່ມາ: ຂປລ
Hits: 56
