ມະນຸດ ມີລົມຫາຍໃຈ ເປັນເພື່ອນຕັ້ງແຕ່ຫາກໍເກີດຈົນວາລະສຸດທ້າຍຂອງຊີວິດ ແຕ່ສ່ວນຫຼາຍເຮົາບໍ່ຄ່ອຍໄດ້ໃສ່ໃຈທີ່ຈະໃຫ້ເພື່ອນແທ້ ໄດ້ມີບົດບາດໃນຊີວິດເທົ່າທີ່ຄວນ ໂດຍມັກຈະໄປກັ້ນລົມຫາຍໃຈເວລາ ຕຶງຄຽດ, ຊັງ ຫຼື ຫາຍໃຈບໍ່ທົ່ວທ້ອງ ໃນເວລາຢ້ານ ຫຼືຕົກໃຈຕື່ນເຕັ້ນ. ການເຮັດແບບນີ້ ຜົນເສຍທີ່ຕາມມາ ກໍຄື ການໝຸນວຽນອອກຊີເຈນ ໄປທົ່ວຮ່າງກາຍເກີດບັນຫາ, ສຸຂະພາບ ກໍມັກຈະມີບັນຫາ ລວມທັງສຸຂະພາບຈິດອີກດ້ວຍ ເພາະອາດຈະນອນບໍ່ຫຼັບ, ເຈັບຫົວ ເມື່ອຮ່າງກາຍບໍ່ສະບາຍແລ້ວໃຈຍ່ອມວິຕົກກັງວົນກັບອາການຂອງຮ່າງກາຍອີກດ້ວຍ.
ສະນັ້ນ ເມື່ອລົມຫາຍໃຈສຳຄັນ ຈຶ່ງຄວນຝຶກການຫາຍໃຈຈົນເປັນກິດຈະວັດເພື່ອສິ່ງດັ່ງຕໍ່ໄປນີ້:
- ເພີ່ມອອກຊີເຈນ ໃຫ້ຫຼາຍກວ່າປົກກະຕິ, ເພື່ອຄວາມສົດຊື່ນ ແລະ ເພີ່ມຄວາມຕ້ານທານໂຣກ.
- ຊ່ວຍການໝຸນວຽນຂອງເລືອດໃນຮ່າງກາຍ.
- ຊ່ວຍເພີ່ມສະມາທິ ຈາກການເປ່ງຄວາມສົນໃຈທີ່ລົມຫາຍໃຈ.
- ຊ່ວຍເພີ່ມຄວາມສະຫງົບທັງກາຍ ແລະຈິດໃຈ.
ວິທີການ:
- ເວລາຫາຍໃຈເຂົ້າ ສູດລົມເຂົ້າທາງດັງ ພ້ອມທັງປ່ອຍອອກ, ຍົກບ່າໄຫຼ່ຂຶ້ນ ເພື່ອຂະຫຍາຍປອດທຸກສ່ວນ.
- ກັ້ນລົມຫາຍໃຈໄວ້ 4 ວິນາທີ ນັບຊ້າໆໃນໃຈ 1…2…3…
- ໄລຍະຫາຍໃຈອອກ ຫາຍໃຈອອກທາງປາກ ເປົ່າລົມຫາຍໃຈອອກຊ້າ ທ້ອງຈະແວບປະມານ 8-10 ວິນາທີ ນັບໃນໃຈ 1…2…3…
ໝາຍເຫດ:
- ເມື່ອເລີ່ມຝຶກໃໝ່ໆ ຄວນຝຶກໃນທ່ານອນຫງາຍກ່ອນ ເອົາມື 2 ເບື້ອງ ວາງໄວ້ທີ່ສະບື ເມື່ອຄ່ອງແລ້ວກໍເຮັດໄດ້ທຸກອະລິຍະບົດທຸກເວລາ.
- ຝຶກຫາຍໃຈເຂົ້າທາງດັງ ເອົາລີ້ນດັນເພດານປາກ, ຫາຍໃຈອອກທາງປາກໃຫ້ຄ່ອງກ່ອນ ແລ້ວຈຶ່ງຝຶກຫາຍໃຈເຂົ້າທ້ອງກໍຈະໃຫຍ່ຂຶ້ນ.
- ເຕັກນິກການຝຶກຫາຍໃຈເຂົ້າທ້ອງຈະໃຫຍ່ ໃຫ້ລອງປ່ອຍທ້ອງອອກກ່ອນແລ້ວຫາຍໃຈເຂົ້ານໍາພ້ອມ ຝຶກຈົນຄ່ອງ.
- ການກັ້ນລົມຫາຍໃຈ ອາດບໍ່ເຖິງ ຫຼືຈະດົນກວ່າ 4 ວິນາທີກໍໄດ້ ຂຶ້ນກັບສະພາບໂຣກ.
- ຄວນເຮັດຢູ່ບ່ອນທີ່ມີອາກາດຖ່າຍເທດີ ຕອນເຊົ້າ 15 ນາທີ, ແລງ 15 ນາທີ ແລະສາມາດເພີ່ມຂຶ້ນໄດ້ຕາມຄວາມເໝາະສົມ.
- ການຫາຍໃຈມີຫຼາຍແບບ ແຕ່ແບບທີ່ແນະນຳ ກໍຄື ຂັ້ນພື້ນຖານ ແລະຍັງມີການເຄື່ອນໄຫວປະກອບອີກ ໂດຍການຍົກມືຂຶ້ນ ແລະ ລົງ ໃນເວລາຫາຍໃຈເຂົ້າຍົກຂຶ້ນ ຫາຍໃຈອອກຍົກລົງ.
Hits: 6
