ເດັກນ້ອຍ ມີຄວາມຕ້ອງການທາງດ້ານຈິດໃຈ ທີ່ແຕກຕ່າງກັນໄປຕາມເກນອາຍຸຂອງເຂົາເຈົ້າ ແຕ່ສິ່ງຕໍ່ໄປນີ້ ແມ່ນມີຄວາມຈໍາເປັນ ແລະ ເປັນທີ່ຕ້ອງການສໍາລັບເດັກນ້ອຍທຸກຄົນ.
1. ຄວາມຮັກ-ຄວາມອົບອຸ່ນ.
ເດັກນ້ອຍຈະຮູ້ສຶກວ່າ ພວກເຂົາຕ້ອງການໃຫ້ພໍ່ແມ່ ຫຼື ຜູ້ເບິ່ງແຍງພວກເຂົາຮັກ, ມີຄວາມຮູ້ສຶກ ຕ້ອງການມີຄຸນຄ່າສໍາລັບພໍ່ແມ່, ຮູ້ສຶກວ່າຕົນເອງເປັນທີຍອມຮັບ. ເດັກນ້ອຍ ບໍ່ຄວນໃຫ້ເຂົາຮູ້ສຶກວ່າພໍ່ແມ່ກຽດຊັງ, ບໍ່ຮັກ, ລໍາອຽງ, ປະຕິເສດ ຫຼື ບໍ່ຕ້ອງການ, ເປັນສ່ວນເກີນ, ຈຳໃຈຕ້ອງລ້ຽງດູຕົນ ແລະ ບໍ່ຄວນມີຄວາມຮູ້ສຶກມີປົມດ້ອຍ ຫຼື ນ້ອຍໃຈຕ່າງໆ ເຈດຕະນາ ແລະ ທ່າທີຂອງຜູ້ໃຫຍ່ທີ່ເວົ້າມາຂ້າງເທິງນີ້ ມີອິດທິພົນຫຼວງຫຼາຍຕໍ່ຈິດໃຈຂອງເດັກ ກ່ຽວກັບເຈດຕະນາຂອງພໍ່ແມ່ຕໍ່ລູກ ສິ່ງທີ່ສຳຄັນທີ່ຈະຕ້ອງເວົ້າເຖິງນັ້ນຄື ເດັກຕ້ອງການຄວາມຮັກຢ່າງເໝາະສົມບໍ່ແມ່ນຮັກຫຼາຍຈົນບໍ່ມີຂອບເຂດເຊັ່ນ: ຕາມໃຈທຸກຢ່າງຈົນບໍ່ມີເຫດຜົນ ຈົນເຮັດໃຫ້ກາຍເປັນຄົນຕາມໃຈຕົນເອງຕະຫຼອດເວລາ, ບໍ່ສາມາດອົດທົນຕໍ່ພາວະທີ່ຄົນປົກກະຕິທຳມະດາຄວນຈະອົດທົນໄດ້ ຈົນກາຍເປັນຂໍ້ບົກພ່ອງທາງບຸກຄະລິກກະພາບໄປ.
2. ການກະຕຸ້ນທີ່ເໝາະສົມ.
ການກະຕຸ້ນ ເລື່ອງການພັດທະນາທີ່ເໝາະສົມ ແມ່ນຂຶ້ນກັບອາຍຸຂອງເດັກ ຕົວຢ່າງ ເດັກນ້ອຍເກີດໃໝ່ຮຽກຮ້ອງໃຫ້ມີການຈັບ, ສໍາຜັດ, ຍິ້ມ ແລະ ເວົ້າເພື່ອໃຫ້ໄດ້ຍິນ ເມື່ອເຂົາເຈົ້າໃຫຍ່ຂຶ້ນ ເຂົາເຈົ້າຕ້ອງການຫຼາຍກວ່າເຊັ່ນ: ການຫຼິ້ນ, ການເວົ້າ ແລະເຄື່ອງຫຼິ້ນທີ່ເໝາະສົມກັບອາຍຸເພື່ອຊ່ວຍກະຕຸ້ນເຂົາເຈົ້າ. ສໍາລັບເດັກນ້ອຍໃນປີທໍາອິດ ເພື່ອກະຕຸ້ນການໄດ້ຍິນ, ໃຊ້ສາຍຕາ, ຄວນໃຊ້ເຄື່ອງຫຼີ້ນທີ່ມີສີສັນສົດໃສ ແລະເມື່ອພວກເຂົາໃຫຍ່ຂຶ້ນ, ເດັກຈະຕ້ອງການ ການກະຕຸ້ນເພື່ອຫຼຸດຜ່ອນການເຄື່ອນໄຫວ. ຄວນໃຊ້ກ້າມຊີ້ນຕ່າງໆເຊັ່ນ: ການໃຊ້ນິ້ວມື, ການນໍາໃຊ້ມື, ຕີນ ແລະ ອື່ນໆ. ການກະຕຸ້ນຕ່າງໆ ຜົນກະທົບທາງຈິດໃຈນີ້ແມ່ນເຮັດໃຫ້ເດັກມີຄວາມຮູ້ສຶກຮັກ, ມີຄວາມສົນໃຈ ແລະ ສໍາຄັນທີ່ສຸດຄືການກະຕຸ້ນຄວາມຮູ້ສຶກຢາກຮູ້ຢາກເຫັນ, ເອົາໃຈໃສ່ກັບສິ່ງແວດລ້ອມ, ຄວາມຮູ້ສຶກມ່ວນຊື່ນ, ຕ້ອງການພະຍາຍາມຢາກລອງເຮັດ, ມີຄວາມຮູ້ສຶກໝັ້ນໃຈ ກ້າສະແດງອອກ.
3. ຄວາມປອດໄພ ແລະ ການປົກປ້ອງ (Security and protection).
ຄວາມຮູ້ສຶກປອດໄພຂອງເດັກ ມາຈາກສິ່ງອ້ອມຂ້າງ ໂດຍສະເພາະພໍ່ແມ່, ຖ້າພໍ່ແມ່ມີຄວາມສໍາພັນດີຕໍ່ກັນ ແລະ ກັນ ຄອບຄົວທີ່ສະຫງົບສຸກ ເດັກນ້ອຍຈະບໍ່ຮູ້ສຶກຢ້ານວ່າຈະຖືກປະຖິ້ມ. ເດັກນ້ອຍມີອາການທາງຮ່າງກາຍເຊັ່ນ: ເຈັບຫົວ, ເຈັບທ້ອງ, ບໍ່ມີພະຍາດທາງຮ່າງກາຍເປັນສາເຫດ, ແຕ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບເວລາທີ່ເດັກມີຄວາມເຄັ່ງຄຽດ, ຮູ້ສືກຢ້ານ ທີ່ເຫັນພໍ່ແມ່ຜິດຖຽງກັນ ແລະ ທໍາຮ້າຍກັນ ຫຼື ກຳ ລັງຈະຢ່າຮ້າງ. ເດັກນ້ອຍ ຍັງຕ້ອງການຄວາມຮູ້ສຶກທີ່ຜູ້ໃຫຍ່ສາມາດປົກປ້ອງເຂົາໄດ້ ຢ່າປ່ອຍໃຫ້ມັນເຮັດໃຫ້ເກີດອັນຕະລາຍຕໍ່ພວກເຂົາ ເພາະເດັກນ້ອຍ ຄວນໄດ້ຮັບການປົກປ້ອງຈາກອັນຕະລາຍທາງດ້ານຮ່າງກາຍ ເຊັ່ນ: ອຸປະຕິເຫດ ແລະ ຄວນຈະໄດ້ຮັບການປົກປ້ອງຈາກການບາດເຈັບທາງຈິດໃຈ ເຊັ່ນ: ການເບິ່ງເຫັນອຸປະຕິເຫດທີ່ໜ້າຢ້ານຫຼາຍ ສາຍຕາອັນເປັນຕາຢ້ານຂອງໄພພິບັດທາງທໍາມະຊາດທີ່ຮ້າຍກາດ. ຮູບພາບທາງເພດທີ່ມີອາຍຸບໍ່ເໝາະສົມກັບເດັກນ້ອຍ ແລະ ຄວນກະກຽມຈິດໃຈໃຫ້ເດັກສໍາລັບເຫດການທີ່ສໍາຄັນເຊັ່ນ ການມີນ້ອງໃໝ່, ການຜ່າຕັດ, ແລະ ອື່ນໆ.
4. ການຊີ້ນໍາ ແລະ ສະໜັບສະໜູນ (Guidance and support).
ເດັກນ້ອຍຕ້ອງການຄໍາແນະນໍາຫຼືຄໍາຊີ້ແນະຈາກຜູ້ໃຫຍ່ວ່າຫຍັງເປັນຫຍັງ ຕົວຢ່າງ ບົດບາດຍິງຊາຍທີ່ເຫມາະສົມຂອງເດັກຍິງຫຼືເດັກຊາຍ, ພຶດຕິກໍາໃນສັງຄົມ, ຄຸນຄ່າ, ເຊັ່ນດຽວກັນກັບວັດທະນະທໍາ ແລະປະເພນີຕ່າງໆ ຄວນໃຫ້ການສະໜັບສະໜູນ ແລະ ຊ່ວຍເຫຼືອໃນເລື່ອງຕ່າງໆ ທີ່ເຫມາະສົມເຊັ່ນ: ກິດຈະກໍາທີ່ເດັກນ້ອຍຢາກເຮັດ ອາດຈະຊ່ວຍເລື່ອງການເງິນ ຫຼື ຊ່ວຍຊອກຫາອຸປະກອນເພື່ອຊ່ວຍແນວຄວາມຄິດ.
5. ຄວາມສອດຄ່ອງ ແລະ ຂອບເຂດຈໍາກັດ (Consistency and limits).
ທັງສອງຢ່າງ ມີຄວາມສໍາຄັນສໍາລັບເດັກນ້ອຍທີ່ຈະຮຽນຮູ້ສິ່ງທີ່ຖືກ ແລະ ສີ່ງທີ່ຜິດ ສິ່ງທີ່ສາມາດເຮັດໄດ້ ຫຼືເຮັດບໍ່ໄດ້ ບໍ່ສັບສົນທັງຄວາມຄິດ ແລະການປະຕິບັດ ກົດລະບຽບທີ່ໃຊ້ຄວນຈະສົມເຫດສົມຜົນ ແລະສອດຄ່ອງເຊັ່ນ: ຫ້າມໃສ່ເກີບເຂົ້າໄປໃນເຮືອນ ເພາະຈະເຮັດໃຫ້ເຮືອນເປື້ອນ ມັນຄວນຈະເປັນແບບນີ້ສະເໝີ. ເມື່ອແມ່ຕ້ອງທຳຄວາມສະອາດເອງໃສ່ບໍ່ໄດ້, ຫຼືມື້ໜຶ່ງຈະບໍ່ປ່ອຍໃຫ້ລູກເຮັດອັນໜຶ່ງແຕ່ເມື່ອເຈົ້າສາມາດເຮັດສິ່ງດຽວກັນໄດ້ໃນມື້ໜຶ່ງແລ້ວກໍ່ອະນຸຍາດໃຫ້ເຮັດໄດ້. ສີ່ງເຫຼົ່ານີ້ສາມາດຫຼິ້ນບານເຕະຢູ່ເຮືອນ, ຈີກເຈ້ຍຈາກຫນັງສື ຂຽນຢູ່ເທິງຝາເຮືອນ
ຜູ້ໃຫຍ່ບາງຄົນບໍ່ແນ່ໃຈວ່າຈະປ້ອງກັນເດັກນ້ອຍແນວໃດ ສິ່ງທີ່ບໍ່ຄວນຫ້າມ ຢ້ານທີ່ຈະຕາມໃຈຫຼາຍເກີນໄປ ຫຼືເຂັ້ມງວດຫຼາຍເກີນໄປ ກໍ່ໃຫ້ຖືຫຼັກການງ່າຍໆວ່າມີ 3 ຢ່າງທີ່ເດັກນ້ອຍເຮັດບໍ່ໄດ້ແນ່ນອນ.
- ການທໍາຮ້າຍຕົນເອງ (ລວມທັງການຫຼິ້ນອັນຕະລາຍເຊັ່ນຂອງມີຄົມ).
- ການທໍາຮ້າຍຄົນອື່ນ.
- ການທໍາລາຍສິ່ງຂອງຕ່າງໆ.
6. ໃຫ້ໂອກາດ ໃນການນໍາໃຊ້ພະລັງງານທາງສ້າງສັນ.
ໄວເດັກ ແມ່ນໄວທີ່ມີພະລັງງານໃນຮ່າງກາຍຫຼາຍ ສະນັ້ນ, ເດັກນ້ອຍຕ້ອງໄດ້ຮັບໂອກາດໃນການໃຊ້ພະລັງງານຢ່າງສ້າງສັນ ເຊັ່ນ: ການຫຼິ້ນ, ອອກກຳລັງກາຍໃນການແຂ່ງຂັນກິລາ ແລະ ມີກິດຈະກຳອື່ນໆ ທີ່ເໝາະສົມ, ຖ້າຜູ້ໃຫຍ່ບໍ່ເຫັນສິ່ງສຳຄັນ ເດັກນ້ອຍອາດຈະກາຍເປັນຄົນທີ່ເກັບກົດ, ບໍ່ກ້າສະແດງອອກ, ຊຶມເສົ້າ, ບໍ່ສົດຊື່ນແຈ່ມໃສ ແລະ ບໍ່ມີຄວາມຄິດສ້າງສັນ.
Hits: 10
