ວັນມາຄະບູຊາ ເປັນວັນສຳຄັນຂອງວຊາວພຸດ ເຊິ່ງສາເຫດທີ່ຫຼາຍປະເທດມີວັນດັ່ງກ່າວບໍ່ຄືກັບປະເທດລາວ ເນື່ອງຈາກວ່າ ເຮົານັບວັນ ຫຼື ນັບປະຕິທິນຕ່າງກັນນັ້ນເອງ ປະເທດລາວເຮົາຈະນັບວັນຕາມປະຕິທິນສຸລິຍະຄາດ ເຊິ່ງຂຶ້ນ 15 ຄໍ່າເດືອນ 3 ລາວ ປີນີ້ແມ່ນຖືກວັນທີ 5 ກຸມພາ ແຕ່ປະເທດໄທນັບວັນຕາມປະຕິທິນຈັນທະຄາດ ຈະມີການນັບວັນທີແຕກຕ່າງກັນເຮັດໃຫ້ວັນມາຄະບູຊາຂອງໄທໃນປີນີ້ແມ່ນວັນທີ 6 ມີນາ (ຖ້າປີໃດປິຕິທິນໄທ ມີເດືອນອະຣິກກະມາດ ຄືມີ 8 ເດືອນສອງເທື່ອ ຫຼື ປີອາຣິກກະມາດ ກໍຈະເລື່ອນວັນມາຄະບູຊາໄປປະມານໜຶ່ງເດືອນທຽບໃສ່ກັບຂອງປະເທດລາວ.
ວັນມາຄະບູຊາມີໝາຍຄວາມວ່າ ການບູຊາພຣະໃນວັນເພັງເດືອນມາຄະ ຫລື ເດືອນສາມ ວັນຂຶ້ນ 15 ຄໍ່າ ເດືອນສາມລາວ ເຊິ່ງເປັນວັນສຳຄັນວັນໜຶ່ງຂອງພຸທທະສາສະໜາ ເນື່ອງຈາກມີເຫດການທີ່ສຳຄັນເກີດຂຶ້ນເມື່ອ 2500 ກວ່າປີມາແລ້ວ ຄື ພຣະສັມມາສັມພຸທທະເຈົ້າ ຊົງສະແດງ ໂອວາທປະຕິໂມກ ທ່າມກາງທີ່ປະຊຸມມະຫາສັງຄະສັນນິບາຕຄັ້ງໃຫຍ່ ເພື່ອໃຫ້ພຣະສົງຄ໌ ນຳໄປປະພຶດ ປະຕິບັດ ເພື່ອສືບຕໍ່ພຣະພຸທທະສາສນາໃຫ້ຈະເຣີນຮຸ່ງເຮືອງຕໍ່ໄປ.
ໃນວັນນີ້ເອງໄດ້ມີເຫດການ ເກີດຂຶ້ນຢ່າງໜ້າ ອັສຈັນ ສີ່ປະການ ຫລື ຈະເອີ້ນວັນນີ້ອີກຢ່າງໜຶ່ງວ່າ ວັນຈາຕຸຣົງສັນນິບາຕ ຄືວັນທີ່ມີການປະຊຸມພ້ອມດ້ວຍອົງຄ໌ສີ່. ເຫດການພິເສດທີ່ເກີດຂຶ້ນໃນວັນນີ້ມີຄື:
- ວັນນັ້ນ ເປັນວັນຂຶ້ນ 15 ຄໍ່າ ເດືອນສາມ(ພະຈັນເຕັມດວງ).
- ພຣະສົງຈຳນວນ 1.250 ອົງ ມາປະຊຸມຮ່ວມກັນໂດຍບໍ່ໄດ້ນັດຫມາຍ(ບໍ່ໄດ້ບອກເລົ່າກັນມາກ່ອນ).
- ພຣະສົງທັງຫມົດລ້ວນແຕ່ໄດ້ຮັບການອຸປະສົມບົດ(ບວດ)ໂດຍກົງຈາກພຣະພຸດທະເຈົ້າ.
- ພຣະສົງທັງຫມົດລ້ວນແຕ່ເປັນພຣະອໍລະຫັນ (ຊົງອະພິນຍາ).
ນອກຈາກໄທແລ້ວ ຍັງມີອີກປະເທດໜຶ່ງທີ່ແຕກຕ່າງກໍຄືປະເທດມຽນມາ ທຳນຽມປະຕິບັດໃນວັນມາຄະບູຊາຂອງມຽນມາ ຈະແຕກຕ່າງຈາກຂອງລາວ ຢ່າງເຫັນໄດ້ຊັດເຈນເປັນພິເສດ ເຊິ່ງວັນດັ່ງກ່າວມຽນມາເອີ້ນວ່າ ວັນສັງຂະ ຫຼື ວັນເພັນເດືອນຕະບອງ TABAUNG ເປັນຊື່ເອີ້ນເດືອນສຸດທ້າຍຕາມປະຕິທິນຈັນທະຄາດຂອງມຽນມາ, ໂດຍລັດຖະບານປະກາດໃຫ້ວັນສັງຂະ ເປັນວັນຢຸດລັດຖະການເຮັດໃຫ້ໃນວັນສຳຄັນນີ້ ຊາວພຸດສາມາດອອກມາປະຕິບັດກິດຈະກຳທາງສາສະໜາໄດ້ຢ່າງເຕັມທີ່ ເຖິງຢ່າງໃດກໍຕາມຕາມທຳນຽມຂອງຄົນມຽນມາ ການສະເຫຼີມສະຫຼອງຂອງວັນມາຄະບູຊາ ຈະຈັັດຂຶ້ນຢ່າງຍິ່ງໃຫຍ່ ທີ່ຊະເວດາກອງ ພະເຈດີທອງຄຳ ກາງນະຄອນຢາງກຸ້ງ ເມືອງຫຼວງເກົ່າແກ່ຂອງມຽນມາ ລວງໜ້າກ່ອນວັນເພັນເດືອນຕະບອງເຖິງ 15 ວັນ ໂດຍເທດສະການສະເຫຼີມສະຫຼອງນີ້ຈະເລີ່ມຂື້ນຕັ້ງແຕ່ວັນຂຶ້ນ 1 ຄໍ່າເດືອນຕະບອງ ໄປຈົນຮອດ ວັນຂຶ້ນ 15 ຄໍ່າເຊິ່ງເປັນວັນມາຄະບູຊາ.
Hits: 4
