Tag: ກາບກອນ

"ກາບ" ຄໍານີ້ໃນພາສາສັນສະກິດ ແປວ່າຄໍາຂອງ "ກະວີ" ໃນພາສາລາວເຮົາ ແມ່ນໝາຍເຖິງຂອງ ທີ່ເປັນກີບບາງໆ ແລະ ຊ້ອນເລື່ອມກັນເປັນຊັ້ນໆເຊັ່ນ: ກາບດອກໄມ້, ກາບລາງ, ກາບໝາກ ເປັນຕົ້ນ. ສ່ວນຄວາມໝາຍທາງໄວຍາກອນນັ້ນ ຄໍາ "ກາບ” ກໍຈະໝາຍເຖິງຄໍາທີ່ມີການສຳຜັດ ສັບຊ້ອນກັນຢ່າງ ເປັນລະບຽບ, ສະນັ້ນ, ກາບ” ຈຶ່ງແມ່ນກອນປະເພດໜຶ່ງທີ່ມີກຳນົດລັກສະນະເຈັດຄໍາ ແລະ ໃຊ້ສຳຜັດ ຄໍາທີ່ເຈັດກັບຄໍາທີ່ສາມໃນວັກຕໍ່ໄປ. ເພິ່ນມັກໃຊ້ກາບສໍາລັບອ່ານ, ເຊິ່ງໃນບຸນປະເພນີຕ່າງໆເຊັ່ນ: ບຸນຊ່ວງເຮືອ, ບຸນບັ້ງໄຟ, ບຸນ ໂຮງຮຽນ, ຂຶ້ນເຮືອນໃໝ່ ຫຼື ເຊິ່ງໃນງານພິທີອື່ນໆ.

ອີງຕາມຂໍ້ມູນຢູ່ໃນປຶ້ມວັນນະຄະດີລາວ (1987) ໄດ້ຂຽນໄວ້ວ່າ: ກາບປູ່ສອນຫຼານສະບັບເດີມ ແມ່ນພະພຸດທະໂຄສາຈານແຫ່ງເມືອງລ້ານ ຊ້າງເປັນຜູ້ແຕ່ງ, ແຕ່ບໍ່ຮູ້ວັນ, ເດືອນ ແລະ ປີແຕ່ງລະອຽດ; ແຕ່ອາດຈະແມ່ນແຕ່ງຂຶ້ນມາໃນສະໄໝອານາ ຈັກລາວລ້ານຊ້າງໃນລະຫວ່າງສະຕະວັດທີ XVII ໃນລັດຊະການຂອງເຈົ້າສຸລິຍະວົງສາ ເຊິ່ງເປັນສະໄໝ ລ້ານຊ້າງມີຄວາມຈະເລີນຮຸ່ງເຮືອງສູງສຸດ