ເຮັດແນວໃດຈຶ່ງຊິມີການຍົກໂທດກັນໄດ້
ໃນເມື່ອພຸດທະສາສະໜາກໍຖືວ່າ “ເຮັດດີໄດ້ດີ ເຮັດຊົ່ວໄດ້ຊົ່ວ” ບໍ່ສະນັ້ນ,
ມັນເປັນການງ່າຍເກີນໄປໂພດ ທີ່ຕອນໂກດຮ້າຍຄົນອື່ນມາແລ້ວ ໄປຂ້າໄປຕີຄົນອື່ນ
ແລ້ວກໍໄປຂໍໂທດຄອບ ຄົວຜູ້ຕາຍຊື່ໆ ມັນຊິແລ້ວໄປທໍ່ນັ້ນບໍ? ໃນນັ້ນພຸດທະສາສະໜາ “ກຳສະໜອງກຳ”
ນັ້ນມີແທ້! ເຊັ່ນວ່າ ຖ້າເຈົ້າໄປຕີປາກຄົນອື່ນ ເຈົ້າກໍຈະຖືກເຂົາລົງໂທດ
ຫລືຖືກເຂົາຕີເຈົ້າຄືນໃນຊາດນີ້ ຫລືຊາດໜ້າ.
ແລ້ວເຮັດແນວໃດ?ເຈົ້າຈະໃຊ້ກຳໃຊ້ເວນໝົດຈັກເທື່ອ? ເພື່ອໃຫ້ຊາດໜ້າ
ມີກຳເວນໜ້ອຍລົງກວ່າເກົ່າ.
ວິທີແກ້ນັ້ນ, ກໍແມ່ນການເຮັດບຸນສິນກິນທານ, ດ້ວຍການປະພຶດຄວາມດີ ແລະດ້ວຍການບໍ່ເຮັດຄວາມຊົ່ວທັງປວງ ໂດຍເລີ່ມຈາກການຖືສິນຫ້າ, ສິນແປດ, ສິນສິບ… ແລະດ້ວຍການຕັດໂສ້ຂອງກຳ ຄືການໃຫ້ອະໂຫສິກຳ.
ການໃຫ້ອະໂຫສິກຳ
ຄ້າຍໆກັບການໃຫ້ອະໄພຍະໂທດ ແມ່ນການບໍ່ໃຫ້ຜູ້ເຮັດຜິດຕໍ່ເຮົາ ມີເວນມີກຳ
ແມ່ນການເລີກແລ້ວແກ່ກຳເຊິ່ງກັນແລະກັນ ຄືການບໍ່ຈອງເວນຈອງກຳກັນອີກ ໝາຍຄວາມວ່າເຈົ້າຈະບໍ່ນຳໄປແກ້ແຄ້ນ,
ເອົາໜີ້, ເອົາສິນເຂົາອີກໃນອະນາຄົດ ໃນຊາດນີ້, ຊາດໜ້າ ແລະຊາດຕໍ່ໆໄປ.
ເຮັດແນວໃດຈຶ່ງຊິມີການຍົກໂທດກັນໄດ້
ໃນເມື່ອພຸດທະສາສະໜາກໍຖືວ່າ “ເຮັດດີໄດ້ດີ ເຮັດຊົ່ວໄດ້ຊົ່ວ” ບໍ່ສະນັ້ນ,
ມັນເປັນການງ່າຍເກີນໄປໂພດ ທີ່ຕອນໂກດຮ້າຍຄົນອື່ນມາແລ້ວ ໄປຂ້າໄປຕີຄົນອື່ນ
ແລ້ວກໍໄປຂໍໂທດຄອບ ຄົວຜູ້ຕາຍຊື່ໆ ມັນຊິແລ້ວໄປທໍ່ນັ້ນບໍ? ໃນນັ້ນພຸດທະສາສະໜາ “ກຳສະໜອງກຳ”
ນັ້ນມີແທ້! ເຊັ່ນວ່າ ຖ້າເຈົ້າໄປຕີປາກຄົນອື່ນ ເຈົ້າກໍຈະຖືກເຂົາລົງໂທດ
ຫລືຖືກເຂົາຕີເຈົ້າຄືນໃນຊາດນີ້ ຫລືຊາດໜ້າ.
ແລ້ວເຮັດແນວໃດ?ເຈົ້າຈະໃຊ້ກຳໃຊ້ເວນໝົດຈັກເທື່ອ? ເພື່ອໃຫ້ຊາດໜ້າ
ມີກຳເວນໜ້ອຍລົງກວ່າເກົ່າ.
ວິທີແກ້ນັ້ນ, ກໍແມ່ນການເຮັດບຸນສິນກິນທານ, ດ້ວຍການປະພຶດຄວາມດີ ແລະດ້ວຍການບໍ່ເຮັດຄວາມຊົ່ວທັງປວງ ໂດຍເລີ່ມຈາກການຖືສິນຫ້າ, ສິນແປດ, ສິນສິບ… ແລະດ້ວຍການຕັດໂສ້ຂອງກຳ ຄືການໃຫ້ອະໂຫສິກຳ.
ການໃຫ້ອະໂຫສິກຳ
ຄ້າຍໆກັບການໃຫ້ອະໄພຍະໂທດ ແມ່ນການບໍ່ໃຫ້ຜູ້ເຮັດຜິດຕໍ່ເຮົາ ມີເວນມີກຳ
ແມ່ນການເລີກແລ້ວແກ່ກຳເຊິ່ງກັນແລະກັນ ຄືການບໍ່ຈອງເວນຈອງກຳກັນອີກ ໝາຍຄວາມວ່າເຈົ້າຈະບໍ່ນຳໄປແກ້ແຄ້ນ,
ເອົາໜີ້, ເອົາສິນເຂົາອີກໃນອະນາຄົດ ໃນຊາດນີ້, ຊາດໜ້າ ແລະຊາດຕໍ່ໆໄປ.
